Αρθροπάθεια Charcot

Αρθροπάθεια Charcot

Η άρθρωση Charcot αναφέρεται επίσης και ως νευροπαθητική, νευροτροφική ή νευροαθροπαθητική άρθρωση και αφορά συνήθως  τις αρθρώσεις  του άκρου ποδός. Ο πόδας Charcot έχει αρκετά ευδιάκριτα χαρακτηριστικά. Υπάρχει σημαντική καταστροφή των αρθρικών επιφανειών με καθίζηση των αρθρικών διαστημάτων, που συχνά συνοδεύεται από εξαρθρήματα μιας ή περισσότερων αρθρώσεων. Επίσης υπάρχει εναπόθεση ασβεστίου ή οστικά συντρίμματα στους περιαρθρικούς μαλακούς ιστούς.

Αίτια

Κύρια αιτία της νευροπαθητικής αρθροπάθειας είναι ο σακχαρώδης διαβήτης όπου προσβάλλονται συνήθως οι μετατάρσιες και οι μεταταρσιοφαλαγγικές αρθρώσεις του άκρου ποδός. Η αισθητικοκινητική νευροπάθεια στο διαβήτη έχει ως αποτέλεσμα, την απώλεια της φυσιολογικής αίσθησης του πόνου και την παρεμπόδιση της διαπίστωσης των τυχαίων τραυματισμών.  Η νευροπάθεια προκαλεί επίσης παθολογική κινητική λειτουργία των μυών του άκρου πόδα, διαταράσσοντας έτσι την κατανομή του βάρους στο πέλμα.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της ομότιμης κατανομής του βάρους  στις κεφαλές των μεταταρσίων και τον τραυματισμό των μεταταρσιοφαλαγγικών αρθρώσεων. Συναφούς χαρακτήρα καταστροφή, συμβαίνει επίσης στα οστά του αστραγάλου, στο οστούν της πτέρνας και την άπω κνήμη. Ο συνδυασμός  επανειλημμένων ανώδυνων κακώσεων και καταγμάτων, καθώς και η επιφερόμενη μετατόπιση των αρθρικών επιφανειών, οδηγεί στην εμφάνιση της χαρακτηριστικής αρθρώσεως Charcot. Δεν υπάρχουν όρια ηλικίας ούτε προτίμηση φύλου, σχετικά με την εμφάνιση της νόσου. Οι περισσότεροι των διαβητικών (2/3) επηρεάζονται στην 5η και 6η δεκαετία της ζωής, με επίσημο διαβήτη υπό θεραπεία, για διάστημα άνω των 15 ετών.

Επίσης η  σύφιλη και η εκφύλιση των νεύρων που προκαλεί ,  έχει συσχετισθεί με την  άρθρωση  Charcot. Προκαλείται καταστροφή του αστραγάλου ή του γόνατος, ή σπανιότερα του ισχίου.

Ο πόδας Charcot  εμφανίζεται με εικόνα κατάγματος , υπεξαρθρήματος, ή εξαρθρήματος μιάς ή περισσοτέρων μεταταρσιοφαλαγγικών αρθρώσεων.
 
Στην οξεία φάση, ο άκρος πόδας μπορεί να είναι θερμός, οιδηματώδης, με πιθανή παρουσία ενδαρθρικού υγρού και κριγμού (ήχος κατά την κίνηση της αρθρώσεως).
 
Ο υποξύς ή χρόνιος πόδας Charcot  έχει ανώμαλο σχήμα λόγω της καταστροφής των αρθρώσεων.  Το κλασσικό κουνιστό πόδι, προέρχεται από καθίζηση της επιμήκους καμάρας  και υπερξάρθρημα των μεταταρσίων αρθρώσεων. 
 

Θεραπεία

Ο πρωταρχικός στόχος είναι ο περιορισμός της αρθρικής καταστροφής και η διατήρηση της φυσιολογικής οστικής ανακατανομής.

Στην οξεία φάση η αρχική αντιμετώπιση είναι η αποφόρτιση (ακινητοποίηση και η ανύψωση του ποδιού). Παρ' ότι η αποφόρτιση δεν εμποδίζει την εξέλιξη της νόσου, συμβάλει στην ελαχιστοποίηση των παραμορφώσεων. Αφού υποχωρήσει η οξεία φάση η ακινητοποίηση θα πρέπει να συνοδεύεται από κατάλληλη αφαιρέσιμη υποστήριξη (νάρθηκας). Ειδικά παπούτσια θα πρέπει να εφαρμοστούν στις οστικές προεξοχές.
 
Σε σοβαρότερες περιπτώσεις, η πίεση από το υποκείμενο οστούν ενδέχεται να είναι πολύ σοβαρή και να μην επιτυγχάνεται επούλωση, ακόμη και με παρατεταμένο κλινοστατισμό. Σ' αυτές τις περιπτώσεις επιβάλλεται χειρουργική παρέμβαση. Η επιλογή του είδους της επέμβασης, είναι συνάρτηση των υφισταμένων βλαβών και άλλων παραμέτρων, αποτελεί δε ως εκτίμηση, αμιγώς ιατρικό θέμα.