.jpg)
Τα κότσια( κότσι του ράφτη) είναι η πιο συχνή πάθηση του ποδιού. Είναι μια σύνθετη παραμόρφωση της πρώτης άρθρωσης(μεταταρσοφαλαγγικής) του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Η παραμόρφωση αυτή δημιουργεί βλαισότητα (παρέκκλιση προς τα έξω) και στροφή του μεγάλου δακτύλου, ως προς τον άξονά του. Συγκεκριμένα στο έσω τμήμα της άρθρωσης αυτής δημιουργείται μία προπέτεια (κάλος).
Η προπέτεια αυτή πολλές φορές φλεγμένει, είναι εξέρυθρη και οιδηματώδης. Πολλές φορές είναι επώδυνη και συχνά συνοδεύεται από δυσχέρεια στη βάδιση και προβλήματα στην υπόδηση. Επιδεινώνει δε την κατάσταση το ότι η περιοχή αυτή δέχεται μεγάλες τριβές από τα παπούτσια.
Η φυσική εξέλιξη της νόσου είναι η παρέκκλιση του μεγάλου δακτύλου προς το δεύτερο ή και τρίτο δάχτυλο, τα οποία παραμορφώνονται με σφυροδακτυλία, γαμψοδακτυλία ή εφίππευση πάνω στο μεγάλο δάχτυλο, καθώς και από κάλους στα δάχτυλα αυτά.
Η νόσος (κότσι του ράφτη) είναι πολυπαραγοντική. Υπάρχει σε αυτήν σαφής κληρονομική προδιάθεση, αλλά θεωρείται επίκτητη και όχι συγγενής. Σε μεγάλες σειρές χειρουργηθέντων ασθενών το 70% εξ αυτών είχε θετικό οικογενειακό ιστορικό.
Επίσης τα στενά, κομψά και ψηλοτάκουνα παπούτσια ενοχοποιούνται ως αιτία πρόκλησης και επιδείνωσης της παραμόρφωσης. Γι΄ αυτό το λόγο η αναλογία της νόσου σε γυναίκες – άντρες είναι 9 προς 1.
Επίσης άλλες αιτίες της νόσου είναι οι αυτοάνοσες παθήσεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα), οι νευρογενείς διαταραχές και η ανισορροπία της εμβιομηχανικής του ποδιού κ.α.
Ο μοναδικός τρόπος για να εξαφανιστεί το κότσι είναι η χειρουργική επέμβαση. Πάνω από 120 διαφορετικές τεχνικές υπάρχουν στην χειρουργική πρακτική, που όλες έχουν σαν στόχο να επαναφέρουν τον άξονα της άρθρωσης, να απομακρύνουν την εξόστωση, και να ανακουφίσουν από τον πόνο. Μέχρι σήμερα τα κότσια αντιμετωπίζονταν με μεγάλες και επώδυνες χειρουργικές επεμβάσεις, ο δε μετεγχειρητικός χρόνος αποκατάστασης ήταν πολύ μεγάλος.
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική του άκρου ποδός είναι μια νέα επαναστατική μέθοδος αντιμετώπισης της παθολογίας του άκρου ποδός. (Κότσια, Γαμψοδακτυλία, Σφυροδακτυλία, ¶κανθα πτέρνας, πτώση Μεταταρσίων, Μεταταρσαλγία, νεύρωμα Morton κ.α.)
Για τη νέα αυτή τεχνική δεν χρειάζεται να γίνει εισαγωγή του ασθενούς στο νοσοκομείο (ODC). Γίνεται με τοπική αναισθησία, με αποκλεισμό των νεύρων του ποδιού (ankle block), χωρίς ίσχαιμη περίδεση και με τομές που δεν ξεπερνούν τα 2-3 χιλιοστά. Μέσω των οπών αυτών, οδηγούνται μικρά εργαλεία, με τα οποία γίνονται διορθωτικές οστεοτομίες, αφαιρέσεις εξοστώσεων, διατομές τενόντων (καμπτήρων – εκτεινόντων), θυλακοτομές, αρθροτομές κ.α.) υπό ακτινοσκόπηση (C-ARM). Το ειδικό μηχάνημα και τα ειδικά μικρά εργαλεία, τα οποία δεν κακοποιούν τους μαλακούς ιστούς, τα ευγενή αγγεία και νεύρα, είναι μια προαπαιτούμενη παράμετρος.
Μια άλλη προαπαιτούμενη παράμετρος για την εφαρμογή αυτής της τεχνικής είναι ότι πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένους χειρουργούς και καλά εξοικειωμένους με αυτή την χειρουργική τεχνική. Η μέθοδος αυτή μπορεί να συνδυαστεί και με mini-open προσπελάσεις.
Η αποκατάσταση με την χρήση της διαδερμικής μικροχειρουργικής τεχνικής εξασφαλίζει μεγάλη επιτυχία και μια σειρά από πλεονεκτήματα:
- Γίνεται με τοπική αναισθησία (block).
- Διαρκεί 20 λεπτά. Είναι ανώδυνη μέθοδος.
- Δεν μένουν ουλές. Η νοσηλεία διαρκεί λίγες ώρες.
- Ο ασθενής επιστρέφει πολύ πιο γρήγορα στις δραστηριότητές του.
- Δεν τοποθετείται γυψονάρθηκας.
- Η φόρτιση του χειρουργημένου ποδιού είναι πλήρης και άμεση.
- Η μετεγχειρητική περίοδος είναι ανώδυνη.
- Και τέλος στις περισσότερες περιπτώσεις, μέσα σε 3 κιόλας εβδομάδες, ο ασθενής μπορεί να φορέσει αθλητικό παπούτσι και να επανέλθει στις συνηθισμένες του δραστηριότητες.
